Feliz año nuevo!

Lieve blog,


Ik heb je veel te lang niet geschreven, en daarom dacht ik om er vandaag nog eens stevig tegenaan te gaan.

Ons eerste vrijwilligersproject was alleszins meer dan geslaagd op het vlak van “alles voor de boerderij/natuurreservaat”. Om de koeien van het land af te houden, bouwden we hekken wat ons bloed, zweet en blaren kostte. Gelukkig was het land om ons heen meer dan de moeite waard, was het vegetarische voedsel prima te versnaperen, konden we rekenen op de steun van medewooffers en waren de mensen van het project prima lui.

Uitzicht vanaf Aldea Luna.

Uitzicht vanaf het hoogste punt van het gebied, in de verte is de Andes zichtbaar. Het gebied is bijna 1000 hectares groot.

Fauna. Deze spin is er behoorlijk slecht aan toe, als je goed kijkt, zie je de 2 maden die lekker spin aan het eten zijn.

Kerstdisco met oa Molotov, AC/DC en Sumo. Van een geslaagde avond konden we gerust spreken.

Een rivier.

Nadat we een warm afscheid hadden gekregen vertrokken we naar Iguazú, waar we in het park een hele dag met onze mond open rondliepen (Nog nooit zoveel verschillende vlinders op één dag geproefd). We zullen jullie niet langer in spanning houden en jullie verblijden met foto’s.

Een grote verscheidenheid aan vlinders.

Door de regen was het debiet aan water nog groter dan anders.

Coati-dieven

Een immense watervlakte/rivier die overgaat in een nog gigantischere waterval.

El garganta del diablo (de keel van de duivel)

Omdat we van spinnen houden.

eierstelende toekan.

Iedereen de beste wensen voor het nieuwe jaar!

Ruben en Koen

P.S. Iedereen die hard aan het studeren is, veel succes met de examens/tentamens, we denken aan jullie!

Dag Sinterklaasje

Hola amigos,

Que tal? Hier gaat alles prima, we zitten inmiddels in Salta, Argentinië en zo´n 100 km van ons project in de omgeving van Jujuy. (www.aldealuna.com.ar) Waarschijnlijk zullen we dan ook de komende drie weken niets van ons laten horen. 
Valparaíso, van waaruit we de vorige blog schreven, deed een beetje Zuid-Frans aan. Veel heuvels, stijle straatjes en gekleurde huizen. Ooit gesticht door piraten en tegenwoordig toegevoegd aan de werelderfgoedlijst. 

Zicht op de stad.

Pelikanen en zeeleeuwen in de haven.

Vanuit Valparaíso zijn we met de bus terug naar Argentinië gegaan en via Mendoza en Catamarca naar Belén gereisd. Vanaf Belén is het klimaat erg droog en warm en het landschap doet denken aan de (foto´s van de) Grand Canyon. We zijn gedwongen om een siesta te houden tussen de middag en genoeg water in te slaan tijdens het liften. Vanuit Belén zijn we naar los Nacimientos gelift, waar we wild gekampeerd hebben naast de gesloten camping municipal. Erg speciaal, 2 km van het gehucht tussen de cactussen en gebergtes. 

Heftig (oftewel wild) kamperen 

Rotsformaties

Terugwandelen naar het gehucht.

Cacti.

Na los Nacimientos zijn we doorgereisd naar Santa Maria, waar we als enige(?) toeristen veel bekijks hadden van de lokale schooljeugd, waardoor we een uur lang in gebroken engels en spaans uitgevraagd werden over vanalles en nog wat. Het liften verliep niet heel soepel, dus we besloten met de bus naar de ruïnes van Quilmes te gaan, de grootste pre-colombiaanse (Diaguita) nederzetting in Argentinië. 

Klein Machu Picchu, een stad van zo´n 5000 Diaguita indianen, dat de Inca´s weerstond. 

Uiteindelijk werden ze door de Spanjaarden verdreven.

Koen en de stad (een literair werk van een beroemde Argentijn).

Vanuit Quilmes zijn we naar Cafayate gegaan, een erg toeristisch stadje dat bekend staat om de honingzoete witte wijn. In Cafayate hebben we de bus genomen naar Salta, een indrukwekkende busrit door bergen in allerhande kleuren, maten en vormen. Morgen gaan we door richting Jujuy voor het project.

 Bergen met kleuren.

Tot blogs,


Koen en Ruben

P.S. De ´Take 5 Sin Limite´ tussenstand  heeft een verassende en betreurenswaardige wending genomen. Koen heeft een forse, doch niet definitieve, voorsprong weten te pakken, de tussenstand is 3328-3229.