Hola a todos,
Het is alweer een tijd geleden sinds er wat te vernemen was. Smekende geluiden naar een blog hebben ons doen besluiten gehoor te geven aan deze wensen. Bij de vorige blog zaten we in Otavalo (Ecuador) en inmiddels zijn we Colombia doorgereisd en zitten we aan de noordkust in Cartagena. Uit Otavalo slechts een verregend plaatje, bovenop de volcan Imbabura, de eerste krater op de reis.
Koud, nat, doorregend, bijna zoals bij jullie.
De volgende lange stop is San Agustin, een belangrijke archeologische site met veel beelden en tombes van een oude cultuur waar praktisch niets over bekend is. Volgens de locals zouden de mensen van deze cultuur contact hebben gehad met de Egyptenaren. Onderzoek zou hebben uitgewezen dat de mensen erg ver waren op het gebied van chirurgie en zouden er bewijzen zijn gevonden van (deels) genezen hersenoperaties. Hier maakten we ook kennis met de Colombiaanse openheid en zittend op de plaza werden we uitgenodigd voor een avondje salsa en merengue in de lokale bars/salsateca´s.
Koen in actie. Een salsake (proberen) placeren.
Een van de vele tombes.
Kamperen bij de boer(in).
Avond op de camping, jaja, ook hier gaat de zon onder.
In Bogotá waren de verkiezingen aan de gang, waardoor het leven een beetje stil lag. Desalniettemin hebben we hier enkele dagen doorgebracht om het goudmuseum en de kerk op de heuvel (Monserrate) te bekijken.
Streetart.
Uitzicht op Bogotá vanuit Monserrate.
In Bogotá zijn we de Jef tegengekomen (Belg, turnkennis Koen). Samen zijn we naar Manizales gegaan om hier een wandeling van enkele dagen te maken in Parque Nacional los Nevados (de sneeuwdingesen). De tocht kon niet helemaal voltooid worden vanwege brandgevaar in het park, waardoor we niet naar binnen mochten.
Veel mist in het nevelwoud.
Uitzicht tijdens de klim, bijna boven.
Overnachten aan het meer op bijna 4000 meter. En ja dat pakt op uwen adem.
Jef en Koen bij de tweede overnachtplaats.
Een glimp van de Nevados in de verte, besneeuwde vulkaantoppen.
Na Manizales zijn we verdergegaan naar Medellín, de voormalige woonplaats van drugsbaron Pablo Escobar. Inmiddels is de stad bezig met een stevige vernieuwing en is het een van de modernste en veiligste steden van Colombia. Voor ons voelde het in elk geval zeer vooruitstrevend aan. Er zijn mooie parken, veel moderne architectuur (hè hè) en een goed werkend openbaar vervoer systeem (binnen 30 minuten ben je vanuit het centrum via een kabellift in een natuurpark aan de andere kant van de bergen). Gelukkig zijn de mensen nog altijd even open als in de rest van Colombia, wat tot goede ontmoetingen leidt met moscatel en ´rat-on-a-stick´.
Architectonisch hoogstandje en wijkvernieuwingsproject; bibliotheek La España.
Wie zoekt die vindt de link.
Het Orquideario in de Botanische Tuin/park.
Omdat we van ondergaande zonnen houden.
Nu zitten we in Cartagena, een van de eerste koloniale steden en een belangrijk fort van de Spanjaarden. Genoeg geschreven, we moeten dat hier verder gaan verkennen. Alvast een voorproefje.
Straatbeeld voor D-tur.
Donkere vrouwen met manden fruit op hun hoofd, net als in Afrika?
(voor Ingrid)
De duistere kant van het leven (voor Ingrid).
Hasta la vista, nog enkele maandjes!
Koen en Ruben
